کارنما | پاییز ۱۴۰۰ مهم‌ترین دست‌آورد هنری «هلن فرَنکِن‌ثالر»، [۱] یکی از نقاش‌های کلیدی نسل دوم «اکسپرسیونیسم انتزاعی»، [۲] یکی‌کردن رنگ...

کارنما | پاییز ۱۴۰۰ به‌باور بیش‌تر منتقدها و تاریخ‌نگارهای هنر، مهم‌ترین دست‌آورد هنریِ «مِرس کانینگهم»، [۱] رقصنده و طراح رقص مدرن، از...

کارنما | پاییز ۱۴۰۰ گاه‌شماری یا به‌بیان دقیق‌تر «گاه‌شناسی» [۱] گونه‌ای از تاریخ‌نگاری‌ست که در آن روی‌دادهای تاریخی بر اساس نظمی خطی...

کارنما | پاییز ۱۴۰۰ اهمیت تاریخ هنریِ «استیون شُر» [۱] اغلب به مجموعه‌ی مهم «مکان‌های نامعمول» [۲] (۱۹۸۲) بازمی‌گردد که تصویری تاثیرگذار...

علی رضا صحاف زاده | پاییز ۱۴۰۰ نمایشِ رنجِ خود و تماشای رنجِ دیگری را باید بیش از هر چیز آزمون‌هایی دانست درباره‌ی‌ امر ممکن و آستانه‌ی...

کارنما | بهار ۱۴۰۰ واکنش مجسمه‌سازهای امریکایی در سال‌های پس از جنگ‌ جهانی دوم (۴۵-۱۹۳۹) نسبت به تکانِ روانی رویدادهای خودِ جنگ (هم‌چون...

کارنما | بهار ۱۴۰۰ در جریان دو دهه‌ی گذشته، تلاش‌هایی پرشمار برای نظریه‌پردازی و تبارشناسیِ جهان‌گری [۱] در هنر رخ‌داده و بیش‌تر آن‌ها...

کارنما | بهار ۱۴۰۰ نسلی از عکاس‌های مستندنگار در دهه‌ی هفتاد و هشتاد کوشیدند در انتخابِ موضوع و برخورد، سطحی از هم‌دلی را نشان‌دهند که...

یکی از پیش‌روترین چهره‌های رقص پسامدرن، [۱] «ایوان رِینر» [۲] است که در کارهایش بسیاری از قراردادهای سنتی این رسانه‌ را ردکرد و بر اهمیتِ...

دبیرهای کارنما پای عکس با تاخیر زیاد به روزنامه‌ها و مجله‌ها بازشد و تا دهه‌ی ۱۹۲۰ طول‌کشید که عکاسی خبری در نشریه‌های اروپا و پس از آن،...

در جریان «چرخش فرهنگ دیداری» در دهه‌ی ۱۹۹۰، عکاسی به‌مثابه‌ی پدیده‌ای ناهنری، بازگشتی تازه را به گفتارهای تاریخ هنر تجربه‌ کرده‌است. حتا...

دبیرهای کارنما | پاییز ۹۹ در مفهوم «دیگری» گونه‌ای عدم تقارن نهفته است، و در نسبت با مرکز، آن کس که «دیگری» خوانده‌می‌شود (شرق، زن،...

محمدرضا میرزایی | تابستان ۹۹ کتاب «پارس بازتعریف‌شده: نگرش‌های ایرانی هنر مدرن و معاصر» [۱] نوشته‌ی فرشته دفتری که در سال ۲۰۱۹ در دست‌رس...

یکی از مهم‌ترین دست‌آوردهای موج دوم فمینیسم، کشف جنسیت (یا «فرجنس») [۱] به‌مثابه‌ی مجموعه‌ای از ویژگی‌های فرهنگی و اجتماعی بود که فرد...

دبیرهای کارنما | پاییز ۹۹ دو جِرم سفید یکی پرمایه‌تر در بالا و دیگری آمیخته با پس‌زمینه‌ی سیاه‌ در پایین تصویر، ساختار اصلی طراحی شماره‌ی...

در چند دهه‌ی گذشته، بازنگری‌هایِ پی‌درپی در تاریخ اکسپرسیونیسم انتزاعی یکی از بهترین نمودهای گونه‌ای از تاریخ‌هنرنگاری پویا را پیشِ روی...

«فلیکس تورلِمان» به سال ۲۰۰۴ و در مقاله‌ی «از یک تصویر به اَبَرتصویر، چالشی تازه برای هرمنُتیک تاریخ هنر»، ایده‌ی اصلی تزِ کتاب ده سال...

مرزشکنی هم‌واره یکی از سازمایه‌‌های محوری هنر بوده است. پرده‌دری و پرخاش و خشونت همواره ابزارهایی در دست هنرمندها بوده‌اند تا با آن‌ها...

یک پژوهشِ مردم‌شناختیِ هنر مدرن به قلم «جانثان واینبرگ»، اسکله‌های غربی نیویرک را به‌مثابه‌ی بستری برای تجربه‌گریِ جنسی و هنریِ هنرمندهای...

در هنر امروز، اجرا چیزی بیش‌ از یک رسانه است. نه‌تنها شماری از بهترین ارایه‌های چند سال‌ گذشته در دوسالانه‌ی ونیز یا نمایشگاه دُکومنتا را...