لیز دشن: بیش حساس به نور
ترکیب «آینه‌ی حافظه‌دار» لقبی بود که به دَگِرُتیپ، نخستین روش برای ثبت عکس در میانه‌ی سده‌ی نوزدهم داده شد. کارهای انتزاعی «لیز دشن» که...
مَگید: معاشقه با سامانی بی‌چهره
در هنر امروز، مفهوم نظارت و کنترل به وسیله‌‌ی قدرت، خود را بیشتر در قالب استعاره‌‌هایی سیاسی از رابطه‌‌ی دولت‌‌ها و شهروندها و...
منظره‌ی روی پل
پراکنش قومی ایرانی‌ها در شکلِ تبعید فردی یا گروهی، سفر، مهاجرتِ تحمیلی یا خودخواسته، و جز آن‌ها، اکنون به بخش مهمی از هویت ایرانی در...
مارتین کرید: درِ پشتی
مارتین کرید هم‌چون کودکی که بالغ‌تر از سن‌اش به‌نظرمی‌رسد، دیدگاه‌های سیاسی و اجتماعی‌اش را با زبانی طنزآمیز و در قالب بازی‌هایی مینیمال...
این مکان
کم‌وبیش هر بار که هنر سراغ یک مکان می‌رود، قرار است جادو یا رازهای آن را آشکار کند. اگر مکانی خود دربردارنده‌ی انبوهی از رازهای مگو باشد،...
من، کسی دیگر است
تجربه‌‌ی اجراگری در عکاسی را می‌توان خیلی ساده در لحظه‌ای یافت که کم‌وبیش همه‌ی ما دربرابر دوربین لبخند می‌زنیم. این ناسازه‌ی واقعیت و...
فیشل: جایی برای ندیدن هنر
آخرین مجموعه‌کارِ «اریک فیشل» - هنرمند کلیدی نئواکسپرسیونیست دهه‌ی هشتاد - گونه‌ای جامعه‌شناسی دیداری‌ست. او که به‌سبب واکاویِ پیوندهای...
آنری سالا: جواب‌‌ام را بده
مرور کارهای «آنری سالا» تجربه‌ای بیشتر گوش‌نواز و شنیدنی‌ست تا چشم‌نواز و دیدنی؛ صدا، ماده‌ی خام اوست و هارمنی فراگیر آوا در کارهایش...
میشل استوارت: ردپای زمین
در میانه‌ی سده‌ی هژدهم، «هنری تالبت» پیروزمندانه عکس را طراحی با مداد طبیعت و بی‌نیاز از میانجی‌گری دست انسان خواند. هرچند در دوران...
فیشلی و وایس: کار بیگانه‌نشده
کار هنری در پیوستار میان دوگانه‌ی کار/تفریح کجا می‌ایستد؟ این پرسش ساده‌ی سه مجهوله، بخش بزرگی از دل‌مشغولی‌های مفهومی و زیباشناختی زوج...
