اراده‌ی ایران برای به‌دست‌گرفتنِ سرنوشتِ خود و بازنگریِ کامل در قرارداد اجتماعیِ میان ایرانیان، به گوش بازیگرهایِ تاثیرگذار فرهنگی در جهان رسید و آن‌ها را به‌ کنش فراخواند. هم‌راهی و هم‌صدایی صدها هنرمند و نویسنده‌ی برجسته‌ هم‌چون جودیث باتلر، سیندی شرمن، اُرهان پاموک، مثیو بارنی، کرا واکر، آنیش کاپور، باربرا کروگر، مارینا آبرامُویچ، یانیس واروفاکیس، در میان بسیاری از چهره‌‌های فرهنگی دیگر، نشان از این دارد که پس از سه‌ ماه، میل مردم ایران برای انقلابی دمُکراتیک در کشورشان، پیروزمندانه در گوشه و کنار دنیا شنیده می‌شود.

 

بی‌هیچ‌ تردیدی، قدرت فرهنگ بارها و بارها بیش‌تر از قدرتِ سیاسیون و کنش‌گرهای اجتماعی‌ست. اهالی فرهنگ و هنر، اگر با یک‌دیگر هم‌گام‌ شوند، توان این را دارند که سیاست‌مدارها را به کنش وابدارند. هنرمندها و نویسنده‌های جهان در بیانیه‌ی ۱۵ آذر ۱۴۰۱ (۶ دسامبر ۲۰۲۲)، نه‌تنها از هم‌کارهایِ ایرانی خود و مردم ایران در جنبشِ «زن، زندگی، آزادی» پشتیبانی می‌کنند، بل‌که خواستار پایانِ فوری و بی‌قیدوشرط خشونت‌های وحشیانه‌ی حکومت‌اند. بیانیه، حرفِ خالی نمی‌زند و‌ از تحریم دستگاه‌ها و بازوهای فرهنگیِ حکومت جمهوری اسلامی به‌عنوان ضمانت اجرایی این خواست سودمی‌برد.

 

یکی از مهم‌ترین بخش‌های بیانیه، دیدن و خطاب قراردادنِ «توجیه‌کننده‌ها و بزک‌کننده‌های رژیم» است که در تلاش‌اند با بهره‌برداری و سواستفاده از «گفتارهای ضدامپریالیستی»، توجه جهان را از خشونت‌هایِ آشکار حکومت جمهوری اسلامی علیه مردم ایران منحرف‌کنند. لابی پادفرهنگی جمهوری اسلامی در غرب، نهایتِ تلاش خود را برای خفه‌کردن و کژدیسی صدای مردم ایران کرده‌است. اکنون رفتارهای خودکیشانه و تخریب‌گر آن‌ها و هم‌دست‌هایشان بر بازیگرهای عرصه‌ی فرهنگ نیز آشکار است.

 

در نهایت، مردم ایران با یک‌پارچگی کامل می‌توانند سرنوشت خود را در سفرشان به‌سوی آزادی، با یا بدون کمک دیگری، بنویسند. بلیت این سفر، دوسره نیست؛ بازگشتی به روالِ زندگی در تابستان ۱۴۰۱ در کار نیست. اما در این مسیر، دادنِ حتا یک جان هم بسیار زیاد است و باید از هر ابزاری برای کاستن از هزینه و فشار و خشونت‌های وحشیانه‌ی حکومت استفاده‌کرد. ما تصمیم‌مان را برای سفر به فردا گرفته‌ایم و بهایش را می‌دهیم، اما ما ملتی انتحاری نیستیم. در کانونِ شعار نبوغ‌آمیز انقلاب ما واژه‌ی ساده‌ی «زندگی»‌ نشسته‌است. پس تکرار کنیم: حتا یک جان هم بسیار زیاد است.