روز ۲۵ شهریور ۹۹، ساعت شش عصر تهران، در گفتاری از کارنما، به بررسی کتاب «همه‌ی تصویرسازی‌های مرتضی ممیز» پرداختیم. در این نشست، به بهانه‌ی انتشار کتاب، گفت‌وگویی با ساعد مشکی داشتیم تا در مورد تاثیر ت...
در چند دهه‌ی گذشته، بازنگری‌هایِ پی‌درپی در تاریخ اکسپرسیونیسم انتزاعی یکی از بهترین نمودهای گونه‌ای از تاریخ‌هنرنگاری پویا را پیشِ روی ما نهاده‌‌است که گذشته را امری از آنِ گذشته نمی‌بیند. برای نمونه...
درست هنگامی که هنرمندهای پاپ‌آرت در سال‌های نخست دهه‌ی شصت با بزرگ‌کردن تصویر شخصیت‌های کمیک‌‌استریپ‌ها، نقش بازتولید مکانیکی تصویر را واکاوی می‌کردند، «پیتر سال» [۱] در نقاشی‌های رنگین‌اش که بیش‌ترش...
گستره‌ای سیاه که نزدیک به‌تمامی پارچه‌ی بومی مستطیلی را پوشانده‌است: با چنین جمله‌ای می‌توان بسیاری از شناخته‌شده‌ترین کارهای «وید گایتن» [۱] را به‌طرزی سردستی توصیف‌کرد. نقاشی‌هایی تک‌رنگ، کم‌گو، و غ...
سخت‌جانی نقاشی فیگوراتیو تااندازه‌ای از آن روست که از تن انسان نمی‌توان گذشت و تن یکی از جولان‌گاه‌های اصلیِ اندیشه‌ی امروز است. نقاشی فیگوراتیو (یا پیکرنما) در هنر مدرن چندین موج مهم را از سر گذرانده...
دورکردنِ نقاشی و مجسمه از تزیین، دست‌‌آوردی به‌ظاهر مدرن است اما در سال‌های پایانی سده‌ی نوزدهم منتقدی چون جان راسکین و هنرمندی مانند «ویلیم مُریس» [۱] رویای هنری تازه را در سر پروراندند که در سال ۱۸...
در کارهای «اِلد لَسری» [۱] عکس تبدیل به کار‌ماده‌ای برای مجسمه‌های او می‌شود، او از مرزهای شناخته‌‌شده‌‌ی عکاسی فاصله‌می‌گیرد و به‌طرزی گزاف‌نمایانه بر شی‌بودن عکس انگشت‌می‌گذارد. لَسری آشکارا نسبت ب...
جِرم مجسمه این توان را دارد تا مفهوم‌هایی را به فضا تحمیل‌کند که از دست رسانه‌های دیگر ساخته نیست. بیننده در پیوند با فضاست که جای‌گاه خود را درمی‌یابد. محیط و مساحت یک مجسمه نقشی تعیین‌کننده در دریا...
«جرمنو چلانت» [۱] کیوریتر، منتقد، و تاریخ‌هنرنگار معاصر در شناسایی جنبشی رادیکال در ایتالیای پساجنگ با نام «آرته پُوِرا» [۲] یا «هنر ناچیز» سهمی به‌سزا داشته‌است. او اصطلاح آرته پُورا را نخستین‌بار در...
طراحیِ خطی به‌نسبت کوچکی از یک گوریل که پیدا نیست یک چشم‌اش کور شده یا دارد به ما چشمک می‌زند؛ دست‌هایش را به‌طرزی رام و اهلی در خود جمع کرده‌است و آن‌ها را به‌گونه‌ای نشان می‌دهد که گویی می‌خواهد...
روز ۲۸ مرداد ۹۹ ساعت هفت عصر تهران در گفتاری از کارنما، گروهی از دانش‌آموخته‌های هنر در اروپای غربی و امریکای شمالی گردهم‌آمدند تا به واکاوی جنبه‌های مختلف آموزش هنر در سطح کارشناسی ارشد («اِم اِف اِی...
روز ۳۱ تیر ۹۹ یکی از گفتارهای کارنما به گفت‌وگوی دو هنرمند پیرامونِ پرُژه‌های پژوهش‌محوری اختصاص یافت که به‌شکل‌های مختلف با فضای شهری ارتباط دارند. در این نشست، نازگل انصاری‌نیا و نگار فرجیانی با نگا...
سویه‌های گوناگون هویتِ جنسی، امری بسیار ازنظردورمانده در هنر ایران به‌نظرمی‌رسد. در ذهنِ روشن‌فکریِ ایران، دغدغه‌هایی «بزرگ‌تر» چون طبقه و دیگر مفهوم‌های مرتبط با آن چون سرمایه‌داری و امپریالیسم، هم‌و...
«خواندن روزنامه‌ی صبح، نیایش بامدادی یک رئالیست است»؛ این جمله‌ی فریدریش هگل اگر در خوانش کارهای پیشین نیکی نجومی کارآمد باشد، اکنون دقیق‌ترین توصیف را از فرآیند شکل‌گیری مجموعه‌ای از کارهای قدیمی اما...
هنرمندهای انگشت‌شماری پای سینما را به گالری‌ها و موزه‌ها بازکردند و «استیو مک‌کویین»، [۱] هنرمند و کارگردان انگلیسی، بی‌تردید یکی از ادامه‌دهنده‌های راه آن‌هاست. او زندگی حرفه‌ای خود را در جای‌گاه هن...
